İçindekiler:

Anonim

Borç sözleşmeleri, kredi sözleşmelerinin bağlayıcı bileşenleridir. Borç alan kurumlara, borç alan işletmelere kısıtlama getirerek çıkarlarını korurlar. Örneğin, yönetim yapısındaki değişiklikleri önleyebilir veya belirli zamanlarda finansal bilgilerin ifşa edilmesi konusunda ısrar edebilirler. Kredi anlaşmaları, çeşitli türde bir veya daha fazla borç sözleşmesi içerebilir.

Mali sözleşmeler, negatif sözleşmeler olarak sınıflandırılabilir.

Finansal sözleşmeler

Bir borç veren bir işletmeye borç verebilir, çünkü işletmenin borcu karşılamak için yeterli varlığa sahip olduğunu değerlendirir. Eğer işletme geri ödeme yükümlülüklerini yerine getirmezse, bu varlıklar kredinin geri alınması için satılabilir. Borç veren, işletmenin bu kredileri başka kredileri almak için kullanmasını önlemek için finansal bir sözleşme kullanabilir. Bu, işletme temerrüde düşerse, varlık satış gelirlerini diğer borç verenlerle paylaşmak zorunda kalmayacağından borç verme riskini minimumda tutar.

Yönetim, Kontrol ve Mülkiyet Sözleşmeleri

Yönetim, kontrol ve mülkiyet sözleşmeleri doğada kısıtlayıcıdır. Kredi anlaşmaları, işletmenin yönetim ekibi başarısının ayrılmaz bir parçası ise bir sözleşmeyi içerebilir. Bu şartlar altında, işletme sahipleri kilit çalışanları yerine geçemez. Kontrol ve mülkiyet perspektiflerinden bakıldığında, bir sözleşme sahiplerinin alabileceği karar türlerini belirleyebilir. Örneğin, yönetim kurulu yapısını tanımlayabilir veya yeni kamu veya özel hisse teklifleri gibi sermaye yapısında değişiklik yapılmasını önleyebilir.

Raporlama ve Açıklama Sözleşmeleri

Raporlama ve ifşa etme sözleşmeleri davranışı kısıtlamaz, ancak olumlu eylemlerde ısrar eder. Örneğin, bir raporlama sözleşmesi, işletmenin üç aylık ara finansal muhasebe raporları sunması gerektiğini belirtebilir. Bu, borç verenin sorunları erken tanımlamasını ve kredi yatırımını korumak için gerekli adımları atmasını sağlar. Bir açıklama sözleşmesi, işletmenin müşterilerle yapılan büyük sözleşmeleri kazandığında veya kaybettiğinde rapor vermesini gerektirebilir. Bu, borç verenin kredi riskini sürekli olarak değerlendirmesini sağlar.

Önerilen Editörün Seçimi