İçindekiler:
Uzun vadeli borçlanma araçları, vadesi en az bir yıl olan borçlardır; ancak, bazı yatırımcılar uzun vadeyi 10 yıldan uzun vadeli menkul kıymetler olarak adlandırmaktadır. Alacaklılar, ikincil yatırım piyasasında ve çoğu borç türünde borçlanma araçlarını satarlar, alacaklılar düzenli faiz ödemeleri ve vade sonunda anapara iadesi alırlar.
Uzun Vadeli Borç Türleri
Ulusal hükümetler, vadeleri 10 ile 30 yıl arasında değişen, bonolar şeklinde uzun vadeli borçlanma senetleri ihraç etmektedir. Belediye hükümetleri ve şirketleri de çoğu 10 veya 15 yıl vadeli olmasına rağmen uzun vadeli tahviller de satmaktadır. Finansal kurumlar borçları mevduat sertifikaları şeklinde satarlar, ancak çoğu CD'ler bir yıldan daha kısa vadeli sürelere sahiptir, bu nedenle çok azı uzun vadeli borçlanma menkul kıymetleri olarak sınıflandırılır.
İhraççıdan Borç Alımı
İhraççıdan borç aldığınızda, ya borcu ya da indirimli olarak satın alabilirsiniz. Değerinde bir borç alırsanız, en az altı ayda bir faiz ödemeleri alırsınız. Borcunuzu iskonto ile satın alırsanız, normalde par değerin yüzde 50'sini ödersiniz ve dönem boyunca faiz ödemesi almazsınız, ancak sonunda borcunuzu kullandığınızda parite değerini alırsınız. EE serisi tasarruf bonoları, çoğu devlet tahvili aksine, diğer tahvillere diğer yatırımcılara satamazsınız, ancak değer düşüklüğünden satın alınan bir borç türüdür.
Borç Değerleri
Uzun vadeli borçlanma araçlarının çoğu pazarlanabilirdir - bu borcu diğer yatırımcılara satabileceğiniz anlamına gelir - ancak herhangi bir teminatın satışında olduğu gibi satış fiyatı için pazarlık yapmalısınız. Bir tahvil aldığınızdan beri faiz oranları yükselirse, teklifleri çekmek için indirimi satmak zorunda kalabilirsiniz. Borçları aldığınızdan beri tahvillere ödenen faiz oranları düşmüşse, yatırımcılar yeni çıkarılan borcunkinden daha yüksek bir geri dönüş ödediğinden tahvilinizi almak için prim ödemeyi kabul edebilirler.
Risk
Uzun vadeli borçlanma araçları, alacaklıları ve yatırımcıları iki ana riske maruz bırakır: faiz oranı riski ve temerrüt riski. Uzun vadeli borçlanma araçlarının çoğu, borçlunun sabit bir faiz oranı ödemesini içerir. Enflasyon ekonomiyi ele geçirdikçe, fiyatlar yükselir, ancak borçtan elde ettiğiniz gelir aynı kalır, bu da harcama gücünü kaybettiğiniz anlamına gelir. Ek olarak, temerrüt riski, borçlunun iflas etme ve düzenli borç ödemeleri yapmama tehlikesi anlamına gelir. Bu durumda, asıl ana ödemenizi de kaybedebilirsiniz. Uzun vadeli borçlar bu nedenle kısa vadeli borçlardan daha risklidir, çünkü zaman dilimleri temerrüt olasılığını arttırmaktadır. Ancak, ödenen getiriler de bu riski azaltmak için kısa vadeli borçlardan çok daha yüksektir.