Çok sayıda işverenden "gösteriler" almak isteyen ve serbest çalışanlar için geleneksel 9-5 işini giderek daha fazla insanın beklediği bir zamanda, dev ekonomisinde yaşıyoruz. Tabii ki takas, istikrar konusunda esneklik.
Ancak, konser ekonomisine doğru bakıyor muyuz? Doğru soruları mı soruyoruz?
Lyft (@lyft) Tarafindan Çekilen En Son Fotograflara Göz at
Eylül 2016'da Lyft, silinmiş bir blog yazısında çok dikkat çeken bir sürücü hikayesini paylaştı. Yazı, binicilik paylaşım şirketi için araba kullanırken emeğe giren "uzun süredir Lyft sürücüsü ve akıl hocası" olan Mary'ye odaklandı. Hastaneye giderken, Mary (kim uygulamayı kapatmayı başaramadı çünkü biliyorsun, emek) kabul ettiği başka bir sürüşe atıldı.
Lyft bu hikayeyi ilham vericiydi, hatta ilham vericiydi aspirational, ama herkes aynı şekilde hissetmedi. Bazı insanlar Mary'nin hikayesini okuyor ve çok daha koyu bir şey görüyordu: Bir kadının hikayesi, bu yüzden doğurmak için hastaneye giderken küçük bir çalışmayı bile geri çeviremediği her türlü "konsere" ihtiyacı vardı.
Tabii ki, Mary'yi şahsen tanımadan hikayeyi mükemmel bir şekilde yorumlamak imkansız. Gizmodo’daki Bryan Menegus’un yazdığı gibi, “Mary’nin ekonomik durumunu biliyormuş gibi davranamıyorum. Belki de, yabancıların şoförlüklerini kendi programlarına göre yerine koyma özgürlüğünü seven bir mirasçıdır. Bunun onlara nazikçe yansıtacağı belki de en korkunç kısmı."
Lyft ve Uber, konser ekonomisinin saat çalışmasındaki tek dişliler değil. Diğer hizmetler, serbest çalışanları, serbest çalışanların pop ve sadece beş dolar için video ve sanat eserleri satabildikleri Fiverr gibi ucuz mal ve hizmetler arayan tüketicilere bağlar. Lyft gibi, Fiverr de bu işten geçmenin "acelesi" nden gurur duyuyor. Gururla olduğunu ilan çalışanlar müteahhitler (çok önemli ayrım) hayalperestler değil, köylülerdir.
Fiverr (@fiverr) Tarafindan Çekilen En Son Fotograflara Göz at
Peki, konser ekonomisinde tehlikede olan ne? Öncelikle, başka seçeneklere sahip olmayan insanların zaman ve geçim kaynakları. Bu şirketler için çalışan insanlar müteahhit ve çalışan değiller, sağlık hizmetleri veya sosyal haklar gibi şeyler hakkına sahip değiller ve çoğu zaman tam gün çalışmak zorunda olsalar bile asgari ücret gibi iş güvencesi garantisi altında değiller. (ve sonra bazıları) bu gösterilerde geçimini sağlamak için.
Konser ekonomisi elbette ki doğal olarak kötü değil. Serbest bir yaşam tarzının esnekliği için geleneksel bir işin istikrarını (ve bununla birlikte gelenler gibi sigortacılık ve faydaları gibi) ticaret yapmaya istekli işçiler var. Ancak, konserlerin fiyatlandırmasını ve elverişliliğini kontrol eden şirketler hizmetler için yetersiz kaldıktan sonra ticari uygulamaları konusundaki tartışmaları, “tembel” veya “haklı” olarak etiketlenme riskinden şikayetçi olan kişilerin “tembel” olarak etiketlenmesini sağlayacak şekilde çerçevelediğinde bu bir sorun.
Ve iş piyasası hızla değiştiğinde ve birçok genç ve yoksul insan seçimde değil, başka uygun seçeneklere sahip olmadıkları ve sınırlı seçeneklerinden dolayı sömürüldükleri için konser ekonomisinin üyeleridir. Kocaman sorun.