Toplumsal engellilik modeli, vücudun "yetersiz" veya "kırılmış" olarak değerlendirilebileceği tıbbi modelden radikal biçimde farklı bir yaklaşım benimsemiştir. Aksine, sosyal model engelliliği toplumun yarattığı gibi görür. İnsanların sabit olması gerekmiyor, ama dünyayı örgütleme şeklimiz var.
Missouri Üniversitesi'nden yapılan yeni bir araştırma, güçlü bir şekilde güçlü vücutlu ve nevrotik önyargılı engelli insanları nasıl silebildiğini gösteriyor. Engelli Amerikalıların yaklaşık üçte biri yoksulluk içinde yaşıyor. İşe erişim sadece tekerlekli sandalyeler için rampalar veya bir servis hayvanı için ödenekler anlamına gelmez. Araştırmacı Kerri McBee-Black'e göre, engelliler için kolay anlaşılabilir kıyafet eksikliği, istihdama büyük bir engel teşkil ediyor.
Bir basın bülteninde, "Tüketiciler tarzlarını ifade eden kıyafetler istiyor" dedi. “Kendini güvende hissettiren kıyafetler istiyorlar. Ne yazık ki, konfeksiyon endüstrisi henüz bu nüfusa olan talebi karşılamamıştır.”
McBee-Black, uyarlanabilir giysilerin olmayışının kendine güvenini azaltabileceğini ve hatta nitelikli adayların ofis kıyafet yönetmeliği standardına uymadıkları korkusuyla uygulamalarını engelleyebileceğini bildirdi. Sayısız araştırma, çalışan çeşitliliğinin artmasının şirketleri daha yenilikçi ve üretken kıldığını göstermiştir. (Olarak New York Times Bu haftaki düşünceye göre, “Biz Özgün Can Kurucularıyız” diyor.) Özürlülük, cinsiyet kimliği veya ırk gibi, çeşitlilik girişimlerinin odak noktası olmalıdır.
Ofisinizde olumlu bir değişiklik yapmayı savunacak bir pozisyondaysanız, kıyafet kuralları dahil olmak üzere tüm çalışanlar için erişilebilirliği nasıl geliştirebileceğinizi belirlemek için politikalarınızı gözden geçirin. Yetişkinler için mükemmel uyarlanabilir kıyafetler arıyorsanız, bulmanın ne kadar zor ve pahalı olduğunu da bilirsiniz. Bir parça iyi haber mi? Pazarlamacılar zaten bu "kullanılmamış" caddeyi keşfediyorlar. Uzun bir vuruşta tam düzeltme değil, ancak doğru yönde bir adım.